Ook al speelde het zwaartepunt van het 'Italiaanse' luik zich in mijn geliefde Tirol af, waar dankzij het heldere herfstlicht het postkaartgehalte er vanaf druipte.
Met alle gevolgen van dien...
Let dus op wanneer ge zo een Tirolische ansichtcart in uw bus krijgt dat de verf niet aan uw vingers blijft plakken.
Toch het was een geslaagde Giro zonder écht Italiaans te zijn.
meer braadworst dan pasta dus...
Wellicht lag het aan mijn keuze, maar de bergpassen waren niet van de poes.
Maar gelukkig de kat luste het vlees!
Met dank aan de sponser om de brokken, die op de flanken van de Dolle mythische bergen werden gemaakt, terug te lijmen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten