op weg richting Pau (Tourmalet) met de trein, voor de allerlaatse lijn richting Girona. Lieu dit: c'est froid la bas.
Eergisteren: De Mont Ventoux had zijn naam niet gestolen, hij waaide letterlijk alle lijnen in mijn schetsboek weg...
Gisteren: gedoemd om te wachten op mijn trein omwille van een staking,
een geluk bij een ongeluk; hierdoor ontmoette ik in Avignon, Marius en Anna, twee Poolse fietsters.
Je le manque, mon Pologne de mes rêves...
Mais Allez, les Pyrenneens n'attendent jamais!
Le maillot aux pois presque a la maison;
Gros bisous
Koen
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten